بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و رضایت شغلی در میان کارکنان شرکت ملی گاز ایران(دفتر تهران)

با توجه به اهمیت روزافزون مفهوم سرمایه‎ی اجتماعی در تحلیل مناسبات حاکم بر جامعه از سویی و همچنین اهمیت میزان رضایت شغلی خیل عظیمی از مردم در تمامی جوامع که ساعات بسیاری از عمر خود را وقف تأمین معاش می‎کنند، این پژوهش با مرتبط دانستن این دو پدیده‎ی اجتماعی با یکدیگر در پی بررسی چگونگی تأثیرگذاری آنان بر همدیگر برآمده است. پژوهش حاضر به بررسی رضایت شغلی در بین کارکنان شرکت ملی گاز ایران (دفتر تهران) و بررسی نقش سرمایه‎ی اجتماعی در تبیین این رضایت پرداخته است. هدف، تعیین نقش سرمایه‎ی اجتماعی در ایجاد رضایت شغلی است. این پژوهش، با استفاده از روش پیمایش انجام شده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بوده است. جمعیت آماری تحقیق شامل کارکنان دفتر تهران شرکت ملی گاز ایران (1000 نفر) می‏باشد. نمونه‎ی مورد بررسی در این تحقیق، تعداد 290 نفر از کارکنان این سازمان می‏باشد. روش نمونه گیری نیز تلفیقی از دو روش گلوله برف و تصادفی ساده بوده است. فرضیه اصلی تحقیق هم عبارت بود از اینکه ‹سرمایه اجتماعی کارکنان در رضایت شغلی آنان تأثیر دارد›. بر اساس نتایج به دست آمده، مشارکت در تصمیم‏گیری‏های سازمان، هنجارهای رایج، اعتماد و سابقه‎ی کار کارکنان نقش اصلی را در تبیین رضایت شغلی کارکنان داشتند. در ضمن برای آنهایی که به دنبال رضایت ابزاری بودند، سرمایه اجتماعی شبکه های باز و برای آنهایی که به دنبال رضایت اجتماعی بودند، سرمایه اجتماعی شبکه های بسته باعث افزایش رضایت شغلی شده است